Σύμφωνα με την γνώμη των τεχνικών της Brembo, η πίστα της Jerez εμπίπτει στην κατηγορία των σιρκουί που ταλαιπωρούν ιδιαίτερα τα φρένα.
Από το 1 έως το 5 της διαβάθμισης δυσκολίας, της Jerez της έχει αποδοθεί το 4. Από τις φετινές πίστες, στην ίδια κατηγορία ταξινομούνται η Αραγονία, το Brno και το νέο αυστριακό GP στο Spielberg.
Η μικρού μήκους ευθεία των μόλις 600 μέτρων (μια από τις κοντύτερες του πρωταθλήματος), σε συνδυασμό με τα δώδεκα σημεία δυνατού φρεναρίσματος ανά γύρο, αναγκάζει τους αναβάτες να αναλώνουν το 31% του συνολικού χρόνου του αγώνα στα φρένα.
Η πίστα περιλαμβάνει τέσσερεις ταχύτατες στροφές (Κ4, Κ7, Κ11, Κ12) όπου οι αναβάτες μόλις που «τσιμπάνε» τα φρένα. Η επιβράδυνση στα σημεία αυτά κυμαίνεται από 0,7g έως 0,9g, όταν ο μέσος όρος επιβράδυνσης της πίστας είναι 1,08g.
Χωρίς τις συγκεκριμένες καμπές, ο μέσος όρος θα ανέβαινε στα 1,24g.
Δύο από τα δώδεκα σημεία φρεναρίσματος χαρακτηρίζονται ως ιδιαίτερα απαιτητικά και «υψηλού κινδύνου», έξι κατατάσσονται στα «μεσαίας δυσκολίας» και οι υπόλοιπες τέσσερεις όπως τις περιέγραψα προηγουμένως.
Το πλέον περίπλοκο σημείο για τα φρένα είναι στην Κ6. Οι αναβάτες ασκούν δύναμη στη μανέτα μεγέθους 7,8 kg για πάνω από πέντε δευτερόλεπτα, ούτως ώστε ερχόμενοι με 296 km/h να μειώσουν στα 65 km/h!
Επόμενη -σε βαθμό δυσκολίας για τα φρένα- στροφή είναι η πρώτη μετά την εκκίνηση. Οι αναβάτες μειώνουν την ταχύτητά τους κατά 200km/h (από τα 283 στα 86 km/h) σε απόσταση 225 μέτρων, όπου η δύναμη επιβράδυνσης αγγίζει το 1,5g.
Από τα έξι «μεσαίας δυσκολίας» σημεία φρεναρίσματος, αξιόλογο θεωρείται αυτό της τελευταίας στροφής πριν τον τερματισμό, όπου οι μοτοσυκλέτες φθάνουν με 223km/h και φρενάρουν επί τέσσερα δευτερόλεπτα για να μειωθεί η μέση ωριαία ταχύτητα στα 70 km/h.
