Τρεις ιταλοί και επτά ισπανοί θα συμμετάσχουν απ’ ευθείας στο Q2, ενώ -κατά την άποψή μου- ο Bautista και η Aprilia αποτελούν τη μεγάλη έκπληξη, όχι τόσο για την θέση αλλά για τον χρόνο που πέτυχε, όντας έντεκα ολόκληρα χιλιόμετρα αργότερος σε τελική ταχύτητα από τα μονίμως προπορευόμενα σε top speed Ducati. Πέραν τούτου δείχνει να σταθεροποιείται στα ’40 και ’41 (χθεσινοί ρυθμοί των προπορευομένων). Η Aprilia μάλλον βρίσκεται σε καλό δρόμο…
Ο Vale δίνει ρεσιτάλ σταθερότητας σε τρία stints με μεταχειρισμένα λάστιχα και χρόνους στο ’39 (πέντε στο σύνολο) και στο ’40 (οκτώ)…
Το ενθαρρυντικό για την ομάδα του Vale είναι ότι ξοδεύει τον χρόνο στήνοντας την μοτοσυκλέτα για τον αγώνα και όποτε χρειάζεται έναν γρήγορο χρόνο τον επιτυγχάνει…
…δηλαδή διόρθωσε με πολύ προπόνηση τον χειμώνα, ένα από τα μεγάλα του μειονεκτήματα σ’ αυτή την διαδικασία των Q, κατά την διάρκεια της οποίας επιβάλλεται να βγαίνεις στην πίστα και αμέσως να «πυροβολείς» (και έχει μιλήσει πολλές φορές γι’ αυτό).
Τώρα βέβαια, με τον σκληρότερο σκελετό των ελαστικών της Michelin (ο οποίος εισήχθη στο Austin κατόπιν του συμβάντος στον Scott και θα διατηρηθεί έως το τέλος της χρονιάς, σύμφωνα με δήλωση του Goubert) τα πράγματα ελαφρώς περιπλέκονται, διότι απαιτείται περισσότερος χρόνος προθέρμανσης.
Ίσως γι’ αυτό ο Jorge χρησιμοποίησε δύο νέα πίσω ελαστικά στο FP3, αλλά δεν κατόρθωσε να επιτύχει αυτό που επεδίωκε. Είναι βέβαιον όμως ότι ο Forcada θα βρει την λύση (όπως άλλωστε κάνει σχεδόν πάντα).
Αυτό φαίνεται κι από τις τρεις εξόδους του, κατά την διάρκεια των οποίων κινήθηκε σταθερά στο ’40 και μόνον στο τελευταίο stint προσπάθησε να κατεβάσει τους χρόνους με ‘39άρια.
Ο Marquez έχει πάλι μπλέξει με τον κυκεώνα των νεωτερισμών που ακατάπαυστα τροφοδοτεί το HRC τον Santi Hernandez. Μας είχε προϊδεάσει με τον τρόπο του ο Marquez με όσα είπε στην εισαγωγική συνέντευξη τύπου την Πέμπτη. Το γυρολόγιό του το επιβεβαιώνει, αφού μοιάζει με ξέστρωτο κρεβάτι…
Ο Dani βασανίζεται με το βάρος του και την συμπεριφορά των ελαστικών, όσο πονοκεφαλιάζει η Michelin να δώσει μια λύση. Υπάρχει ολόκληρο παρασκήνιο επ’ αυτού, το οποίο θα καταγραφεί μετά τον αγώνα. Έχω την αίσθηση ότι η μείωση της υποχρεωτικής πίεσης από το 1.9 στο 1.7 bar δεν θα λύσει το πρόβλημα. Ειδικά με τον σκληρότερο σκελετό, ο Dani δεν ζεσταίνει ικανοποιητικά τα ελαστικά του ούτε σε τρία τέρμινα. Παρ’ όλα αυτά ο φιλότιμος αυτός αθλητής επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά την διαχρονική του αξία.
Ο Pol είναι ένας κλασικός Espargaro. Του ύψους και του βάθους. Απορώ με την Yamaha που είδε κάτι σ’ αυτόν και υπέγραψε συμβόλαιο. Ο άνθρωπος λειτουργεί υπό το καθεστώς πανικού και αποδεικνύεται από τις δηλώσεις του, τον τρόπο που αγωνίζεται, το απαξιωτικό του ύφος, τα πυροτεχνήματα στην απόδοσή του. Τα γυρολόγιά του σε κάθε πίστα τα λένε όλα. Είναι κρίμα που ο Herve Poncharal δεν έχει τον πρώτο λόγο στην δορυφορική Tech3. Η δική του επιλογή ήταν ο Smith και είχε δίκιο. Ακόμη και στα τωρινά δύσκολα, ο βρετανός εργάζεται μεθοδικά για να ανακάμψει και να δώσει γενικότερα λύσεις. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στο πλευρό του στέκεται και στηρίζει τις επιλογές του αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος και μηχανικός που ονομάζεται Guy Coulon. Και ο Bradley δεν τα παρατά ενόψει KTM.
...Η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, δεν επέλεξε τυχαία αυτόν τον αναβάτη για το βάπτισμα του πυρός το 2017.
Κατά τα άλλα ο Jorge δοκιμάζει (και μάλλον καταλήγει) στην μοτοσυκλέτα με το ρεζερβουάρ πίσω, ενώ ο Vale θα το δοκιμάσει πάλι την Δευτέρα.
Ο Gigi έτρεξε στην Avintia για να μάθει τι σκατά κάνει ο Barbera και κινείται σ’ αυτούς τους ρυθμούς με την 14.2 και μάλλον κατέληξε σε συμπεράσματα, απόδειξη οι σημερινοί χρόνοι του Iannone.
Πάντως η 14.2 πάντα είχε εξαιρετική συμπεριφορά στον πίσω τροχό και τώρα με τα Michelin η κατάσταση έδεσε. Στην 15 και 16 έχουν γίνει θυσίες ούτως ώστε να έρθει σε λογαριασμό το μπροστινό, με το οποίο πάλευε πέρσι ο Dovi κι έφαγε τόσες σούπες σε μια χρονιά, όσες δεν είχε φάει τα τελευταία χρόνια.
Εάν σ’ αυτό προστεθεί και ο ελαφρώς «ινδιάνικος» τρόπος με τον οποίον αντιμετωπίζει την όλη ιστορία ο φίλος του Vale, έχουμε την συνταγή του αλαλούμ.
Κατά δήλωσιν του Dylan στην ζωντανή μετάδοση, ο Iannone σπινάριζε υπερβολικά και άλλαξαν το setup, ενώ ο Dovi προσαρμόστηκε στα νέα δεδομένα πολύ καλύτερα.
Ο Aleix είναι ενθουσιασμένος με τις αεροτομές, αλλά ο Brivio, επειδή κόντεψε να τρελαθεί με τις αλλαγές επί των αλλαγών, σε κάθε αναβάτη ξεχωριστά, διέκοψε τα πάντα και αναβάλλονται όλες οι αλλαγές για τις ανεπίσημες δοκιμές της Δευτέρας στην ίδια πίστα.
Τέλος, ο Danilo επανέρχεται στο Le Mans , με είκοσι βίδες στο χέρι του. The Iron Man!
