Εν τέλει, συνέντευξη τύπου «Θανάση πάρε τ’ όπλο σου» δεν είχαμε…
Παρ’ όλο που εντός αιθούσης συνέβαινε το αδιαχώρητο, παρακολούθησα την ίσως συντομότερη (σε χρονική διάρκεια) press conference της ιστορίας του MotoGP.
Όπως ανεμένετο, οι καλεσμένοι ήταν επτά και φαντάζομαι, λόγω έλλειψης χώρου, δεν εκλήθη ο Dovi, ο οποίος επίσης έχει υπογράψει την ανανέωση του συμβολαίου του για δύο εισέτι χρόνια.
Παρόντες οι: Jorge Lorenzo, Marc Marquez, Valentino Rossi, Dani Pedrosa, Andrea Iannone, Maverick Vinales και Danilo Petrucci.
Θα αναφερθώ σε μερικά σημεία που μου προξένησαν εντύπωση. Όπως γνωρίζετε καλά, όσοι από εσάς με διαβάζετε, δεν ασχολούμαι με τις συνηθισμένες γενικολογίες των ερωτωμένων.
Κατά την άποψή μου τέσσερα ήταν τα σημεία ενδιαφέροντος αυτής της συνέντευξης:
1. Οι ελάχιστες ερωτήσεις των δημοσιογράφων (δεδομένου ότι ξεκινά το grand prix στην γενέτειρα του Rossi),
2. Η συγκινησιακή φόρτιση των Iannone και Petrucci (στα πρόθυρα βουρκώματος) για διαφορετικούς λόγους ο καθένας,
3. Το ευχάριστο και ανάλαφρο στυλ του Dani, ο οποίος όμως θύμιζε λίγο και παιδί που γύριζε από κάποια σκανδαλιά,
5. Η γλώσσα του σώματος του Marc, ο οποίος σου δίνει την αίσθηση ότι επιθυμεί να μιλά όσο το δυνατόν λιγότερο και ότι έχει μπει σε μια διαδικασία -με διακριτικό τρόπο- να τα ξαναβρεί με τον Vale, αποφεύγοντας οτιδήποτε μπορεί να δημιουργήσει ένταση μεταξύ τους, εν αντιθέσει με τον
6. Jorge Lorenzo, ο οποίος θα ‘σκαγε εάν δεν έλεγε πάλι τα δικά του…
7. Όσο για τον Vale…
Ο Maverick χρησιμοποίησε μια φράση, για την οποία είμαι βέβαιος ότι ο Brivio θα έγινε έξαλλος όταν την άκουσε:
«Νομίζω ότι στην Yamaha θα μεγαλώσω πολύ» είπε…
…και αυτό που δεν ξέρω είναι αν ο άνθρωπος εννοούσε ότι, οδηγώντας Yamaha, θα είναι σε θέση να διεκδικεί podiums και νίκες ή κυριολεκτούσε, αφού εννοιολογικά η λέξη «grow up» σημαίνει «ενηλικιώνομαι, ωριμάζω»…
…Εάν εννοούσε το δεύτερο ουαί κι αλλοίμονό του…
Βεβαίως, μ’ αυτούς τους ισπανούς, (πόσο δε μάλλον με τους ιταλούς), δεν βγάζεις άκρη. Είναι σχεδόν ανεπίδεκτοι μαθήσεως ξένων γλωσσών και πολλές φορές χρησιμοποιούν λέξεις, η εκφορά των οποίων καθίσταται παρεξηγήσιμη.
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ο Vale, ο οποίος είναι «σαράντα χρόνια φούρναρης» και πολλές φορές τα λέει ιταλικά για να τον βοηθήσουν οι διπλανοί του…
Ο Iannone επιβεβαίωσε εμμέσως αυτά που έγραφα προχθές, δηλαδή ότι δεν «τα βρήκε» με την Ducati σε κάποιους από τους όρους του προτεινομένου συμβολαίου. Όρους που προφανώς αποδέχθηκε αμέσως ο Dovi.
Για να πω την μαύρη μου αλήθεια, πάλι εγώ ο συνομωσιολόγος έχω την αίσθηση ότι το Borgo Panigale μάλλον εσκεμμένα οδήγησε τα πράγματα εκεί δια της προσφοράς του.
Οι μεσημεριανές δηλώσεις του Dovi ενισχύουν τις υποψίες μου. Τα κεφάλια της ομάδας τον ήθελαν να παραμείνει, κι αυτό είναι που υπαγορεύει η λογική.
Έχει φάει επί σειρά ετών την εξέλιξη της μοτοσυκλέτας στο κεφάλι και -επιπλέον- έχει άριστες σχέσεις με τον Jorge. Πάει να πει ιδανικός σχηματισμός για την διεκδίκηση του τίτλου, με ενορχηστρωτή τον Dall’Igna.
«Στόχος μου ήταν να παραμείνω όρθιος στη μοτοσυκλέτα έως τον τερματισμό του Le Mans. Η τελική κατάταξή μου ήταν αποτέλεσμα τύχης, διότι πολλοί αναβάτες υπήρξαν άτυχοι και έπεσαν. Υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να τερματίσω δωδέκατος»…
...κι εκεί «έπεσε το γέλιο της αρκούδας» ακολουθούμενο από το ανάλογο χειροκρότημα… και συμπλήρωσε:
«είναι σα να σε ρωτούν ποιος είναι ο αγαπημένος σου εφιάλτης»…
Και κατέληξε: «την Κυριακή θα γράψω απλώς χιλιόμετρα, γιατί προς το παρόν αυτό επιβάλλεται να γίνει … και θα γίνει»…
Και μετά ήρθε το καλύτερο:
«Η καλή πλευρά αυτού του τραυματισμού, με τις δύο πλάκες και τις είκοσι βίδες, είναι ότι απέκτησα ένα σίγουρο μετεωρολογικό δελτίο. Σε κάθε αλλαγή καιρού οι ενοχλήσεις στο χέρι μου είναι έντονες. Σας λέω λοιπόν να μην ανησυχείτε που βρέχει σήμερα. Από αύριο ο καιρός θα είναι καλός»…
…και φυσικά ακολούθησε το ανάλογο γέλιο και πάλι…
(πλην του Jorge βεβαίως – βεβαίως)…
Καπάκι μετά τη χαρά, η συγκίνηση και πάλι…
«Όταν χάνεις το πιο σημαντικό πράγμα, στην περίπτωσή μου το να οδηγώ τη μοτοσυκλέτα αυτή, συνειδητοποιείς ποιες είναι οι προτεραιότητές σου σ’ αυτήν την ζωή. Και τελικώς, μπορεί να ακούγεται οξύμωρο, όμως χρειαζόταν αυτός ο τραυματισμός για να καταλάβω το πόσο σημαντικό είναι όλο αυτό για μένα»…
Ο Danilo φανερά συγκινημένος και…
Όλοι οι υπόλοιποι ξεροί…
Για τον Maverick είχα γράψει πριν από λίγο καιρό ότι μου είναι πολύ συμπαθής και μου άρεσαν οι low profile δηλώσεις του, φαίνεται όμως ότι αυτή η καταραμένη θέση στη Yamaha αλλοτριώνει γρήγορα τους ανθρώπους…
Ρωτήθηκε για το ποιος, κατά την γνώμη του, θα πρέπει να είναι ο «συνάδελφος» του Iannone στην Suzuki και ο μικρός απάντησε:
«Δύσκολο να πεις. Νομίζω ότι ο Aleix πάντα δούλευε πολύ σκληρά και πάντα έφερνε καλά αποτελέσματα. Ακόμη και στη Jerez τερμάτισε μπροστά από μένα. Εάν κρατήσουν τον Aleix θα είναι μια δυνατή ομάδα, όμως θα πρέπει να δουν και το μέλλον τους. Ο Rins είναι ένας πολύ δυνατός αναβάτης για το μέλλον. Το δίλημμα είναι στο εάν χρειάζονται την εμπειρία ή ένα νέο ταλέντο»…
Το αφήνω ασχολίαστο… Προς το παρόν…
Το παιχνίδι παρασκηνίου μεταξύ Jarvis και Brivio «ψήλωσαν» τον μικρό και μάλλον δικαιώνεται ο μάνατζερ του Dovi, ο οποίος προ μιας μόλις εβδομάδος δήλωνε ότι όλο το «σούρτα – φέρτα» με τον Vinales είναι λίγο εκτός πραγματικότητας (συμπληρώνοντας ότι το μοναδικό αποδεδειγμένα νέο ταλέντο του MotoGP είναι ο Marquez).
Και κλείνω με Lorenzo και Marquez…
«Μάθαμε ότι η Dorna προσέλαβε bodyguards για να σας προφυλάξουν. Θεωρείτε ότι αυτό ήταν αναγκαίο; Νιώθετε ότι απειλείσθε;» ήταν η ερώτηση του δημοσιογράφου.
«Ίσως έξω από τον χώρο του paddock» απάντησε ο Lorenzo. «Υπάρχουν πολλοί θεατές στην Ιταλία και ποτέ δεν γνωρίζεις πως μπορεί να αντιδράσουν. Συνεπώς, οι σωματοφύλακες θα είναι εκεί. Εάν χρειαστεί θα είναι έτοιμοι για δουλειά»…
Οι δημοσιογράφοι και οι αναβάτες γελούν…
Ο Vale ανέκφραστος…
Ο Marquez το χειρίστηκε εντελώς διαφορετικά…
«Από χθες που είμαι εδώ νιώθω πραγματικά πολύ καλά. Οι fans είναι εδώ. Μου ζητήθηκαν αυτόγραφα και υπέγραψα πολλά. Σήμερα το πρωί, βγαίνοντας από το motor home είδα έναν σωματοφύλακα να με περιμένει και εντίμως είπα στην Dorna ότι δεν τον χρειάζομαι. Θέλω να νιώθω φυσιολογικός άνθρωπος. Είναι άλλο ένα σιρκουί και νομίζω ότι συμμετέχουμε σ’ ένα σπορ που δεν συμβαίνουν τέτοιου είδους γεγονότα.
Συνεπώς, τους ζήτησα να τους αποσύρουν και πραγματικά νιώθω υπέροχα»…
Εν κατακλείδι...
Άποψή μου είναι ότι ο Vale πρέπει να κάνει ένα βήμα πίσω.
Ό γέγονε, γέγονε…
Ο Marc αποδεικνύει εμπράκτως ότι επιθυμεί αυτή η ιστορία να λήξει…
Βέβαια, συνήθως οι παππούδες δύσκολα ξεχνούν, όμως «το γινάτι βγάζει μάτι» που λέει κι ο λαός μας…
