«Ταχύτερα, Ψηλότερα, Δυνατότερα» έλεγε ο παιδαγωγός και ιστορικός Πιερ ντε Κουμπερτέν όταν αναβίωνε τους ολυμπιακούς αγώνες το 1896.
Η οικογένεια Καρακώστα δυναμώνει, ψηλώνει και γίνεται ταχύτερη, γηράσκοντας αεί διδασκόμενη, και αυτό ίσως είναι το δυνατότερο χαρακτηριστικό της, επιμένοντας στα όνειρά της…
Μεταλαμπαδεύει μια ήρεμη δύναμη και στα υπόλοιπα νεαρά παιδιά (και τους γονείς τους), επενδύοντας στην πίστη της ότι τίποτα δεν είναι αδύνατον.
Είναι νωρίς για συμπεράσματα. Έχουν γίνει μόλις δύο γύροι από τους επτά προγραμματισμένους για φέτος.
Ωστόσο ο Δημήτρης έχει ήδη κατακτήσει τους πρώτους του βαθμούς επαξίως από τον πρώτο γύρο στην Αραγονία, κεφαλαιοποιώντας την περσινή εμπειρία…
Ο δε Νίκος σε κάθε αγώνα βελτιώνεται σημαντικά, αποδεικνύοντας ότι τα δύσκολα είναι το δυνατό του σημείο.
Παρακολουθώ σιωπηλά από πέρσι την πορεία των δύο αυτών παιδιών.
«Η τέχνη μου έζησε παράξενες στιγμές, και από δίκιο ξέρει» που τραγουδά και ο -απαξιωμένος πλέον- Νιόνιος (γνωστή η κοντή μνήμη των συνελλήνων)…
Μήνυμα, λοιπόν, χωρίς χρέωση προς τα δύο αυτά, αγαπητά σε μένα, νεαρά παλληκάρια:
Να δημιουργείτε!
…και δημιουργώντας να δημιουργείσθε!
…και να μην είστε άλλο από την δημιουργία σας!
(από τους λόγους του Αριστοτέλη)
Citius, Altius, Fortius!
…μπας και νιώσουμε λίγο καλύτερα στην χώρα που, όπως ευστόχως επισημαίνει ο Αρκάς, νιώθεις σαν ταμπόν…
…ζεις στο ωραιότερο μέρος του κόσμου την χειρότερη περίοδο…
Η σταγόνα ανοίγει τρύπα στον βράχο…
ΣΧΟΛΙΑ